بتن محصور شده (FRP)

   یکی از تکنیک‌های مقاوم سازی و بهبود رفتار سازه‌ای از جمله شکل پذیری مقاطع، محصور کردن مقاطع می‌باشد. در مطالعات انجام شده به دو روش، محصور سازی با ورق FRP (فیبرهای پلیمری تقویت شده) (Fiber Reinforced Plastic) و استفاده از خاموت توصیه شده است. این دو روش به طور گسترده‌ای مورد بررسی محققان قرار گرفته است. به طور کلی به دو صورت آزمایشگاهی و مدل کردن با نرم افزا، مورد پژوهش قرار گرفته است. آزمایش‌هایی که در حیطه اعضای بتنی به استفاده از صفحاتFRP  محصور شده است. این دو روش به طور گسترده‌ای مورد بررسی محققان قرار گرفته است. به طور کلی به دو صورت آزمایشگاهی و مدل کردن با نرم افزا، مورد پژوهش قرار گرفته است. آزمایش‌هایی که در حیطه اعضای بتنی به استفاده از صفحاتFRP  محصور شده است، بصورت میلگردهای عرضی عمل کرده و باعث ایجاد فشار محصور شدگی در بتن و افزایش مقاومت و شکل پذیری آن می‌گردد. این صفحات به روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. بیشتر مطالعات انجام شده بر روی ستون‌های دایره‌ای می‌باشد، ولی در خصوص ستون‌های مربعی و مستطیلی مطالعات کمتری صورت پذیرفته است. به طور کلی اثر محصور شدگی بر نمونه‌های دایره‌ای بیشتر از مربعی و نمونه‌های مربعی بیشتر از مستطیلی می‌باشد. علت این امر، وجود ضعف در گوشه‌های ستون‌های مربعی و مستطیلی محصور شده تحت بار متمرکز می‌باشد. بصورتی که باعث ایجاد تمرکز تنش در گوشه‌های ستون‌ها می‌شود. که به دو روش می‌توان آن را بهبود بخشید. روش اول تقویت تمام گوشه‌ها و روش دوم کاهش تمرکز تنش در گوشه‌‌ها می باشد که با ایجاد گردی در گوشه‌های نمونه‌های مربعی و مستطیلی این تمرکز تنش کاهش می‌یابد. از جمله پارامتر‌های مورد بررسی در محصور سازی با ورق FRP عبارت است از: مقاومت فشاری، نوع فیبر، جهت پوشش، ضخامت فیبر، شکل فیبر گذاری در مقطع، نسبت طول به قطر ستون و پیوستگی سطح با هسته در مقاومت محصور شدگی، قابل توجه می‌باشد و همچنین تاثیر شکل، طول و پیوستگی در بتن محصور شده، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است